Historia uprawnień budowlanych w Polsce
POCZĄTKI UPRAWNIEŃ BUDOWLANYCH W POLSCE
W Polsce za początek powstania uprawnień budowlanych możemy przyjąć dzień 16 lutego 1928 roku.
Jest to data wydania dokumentu jakim było “Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej o prawie budowlanem i zabudowaniu osiedli”.
Jest to nazwa oryginalna prosto z dokumentu, który możecie podejrzeć TUTAJ. Jest on spory, znajdziemy w nim aż 422 artykuły.
Sam dokument do dziś dostępny jest na państwowej stronie ISAP.
Szukając początków uprawnień budowlanych znaleźć możemy konkretne artykuły opisujące odpowiednie funkcje kierownicze.
W pierwszym “prawie budowlanym” zostały określone po raz pierwszy wymagania kwalifikacyjne osób, które mogły sprawować nadzór nad robotami budowlanymi.
Rozporządzeniu w Tytule VII Rozdział 1. podawano obowiązek ustanowienia nadzoru technicznego w postaci kierownika.
Określone zostały także konkretne wymagania jakie należy spełnić, aby móc mianować się kierownikiem prowadzącym nadzór nad robotami budowlanymi.
Podobnie jak dziś trzeba było wykazać się:
- wykształceniem
- doświadczeniem w postaci praktyki
- zdaniem państwowego egzaminu
W tamtym okresie można było uzyskać uprawnienia, które uprawniały nie tylko do nadzorowania robót, ale także pozwalały projektować (sporządzać projekty/plany).
Jako ciekawostka przeczytać możemy w Art. 370 iż w niektórych uzasadnionych przypadkach uprawnienia budowlane mogły otrzymać osoby, które nie mają wymaganego wykształcenia, ale posiadają odpowiednie doświadczenie praktyczne.
PRAWO BUDOWLANE W POWOJENNEJ POLSCE
Rozporządzenie pierwotne musiało być prawem bardzo uniwersalnym i wystarczającym społeczeństwu iż utrzymało się tyle lat bez większych lub mniejszych zmian. Przepisy te obowiązywały przez następne 33 lata, aż do roku 1961.
13 sierpnia 1961 roku wprowadzono Ustawę Prawo Budowlane, która miała dostosować przepisy do nowych realiów powojennej Polski.
Nowa ustawa wprowadziła wiele zmian, ale jeśli chodzi o uprawnienia budowlane założenia pozostawały niezmienne.
Nadal wymagane było odpowiednie wykształcenie, praktyka oraz potwierdzenie swoich kompetencji w egzaminie państwowym.
Jeśli kogoś interesowała by Ustawa Prawo budowlane z roku 1961 można także podejrzeć ten dokument TUTAJ
W porównaniu do wcześniejszego rozporządzenia ustawa była bardzo krótka.
PRAWDZIWA REWOLUCJA W PRAWIE BUDOWLANYM
Kolejnej znaczącej aktualizacji Prawa budowlanego doczekaliśmy się w roku 1974 gdy ogłoszono nowy dokument.
I tak 1 marca 1975 roku weszła w życie nowa ustawa, która do kwestii uprawnień budowlanych podchodziła zupełnie inaczej.
Samą nazwę “uprawnienia budowlane” zastąpiono określeniem: “stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie”.
Ustawa likwidowała funkcję inspektora nadzoru budowlanego oraz zniosła obowiązek zdawania egzaminów państwowych w celu uzyskania uprawnień.
Wszystkie te zmiany były podyktowane ożywieniem gospodarczym jakie rozpoczęło się w tamtym okresie.
OSTATECZNE UFORMOWANIE ÓWCZESNEGO PRAWA BUDOWLANEGO W POLSCE
Gwałtowna transformacja lat 90-tych oraz realia po PRL’owskie wymusiły na polskiej władzy kolejne dostosowanie prawa do ówczesnej rzeczywistości.
7 lipca 1994 roku sejm rzeczpospolitej polskiej przyjął nową ustawę, która weszła w życie 1 stycznia 1995 roku.
Jeśli chodzi o uprawnienia budowlane to ustawa ponownie wprowadziła stare nazewnictwo “uprawnienia budowlane” oraz obowiązek zdawania egzaminu przed komisją w celu ich uzyskania.
Ustawa z 1994 roku obowiązuje do dnia dzisiejszego z kolejnymi zmianami oraz aktualizacjami, które znacząco zmieniły jej pierwotną treść. Obecnie Prawo budowlane jest praktycznie co roku aktualizowane.